BÜLBÜLÜN FERYADI

İbrahim (as)’ı ateşe attıkları zaman bütün melekler, hayvanlar ve kuşlar ağlaştılar. Ateşin etrafında toplanıp İbrahim (as)’a yardım edebilmenin çaresini aradılar. Bunların arasında zayıf bir bülbül yavrusu da vardı. Kendini ateşe atacağı sırada Allahu Teala Cebrail Aleyhisselam’a emredip buyurdu ki:

“O kuşun ne istediğini sorun.” Cebrail (as) kuşu tutup ne istediğini sorunca kuş dedi ki: “Halilullâh’ı ateşe atıyorlar. Mademki kurtarmaya kadir değilim, bari onunla beraber ben de yanayım.” Cebrail, kuşun cevabını Allahu Teala’ya arz edince, Cenab-ı Hak şöyle buyurur: “O kuşun benden bir isteği var mı?” Bülbül dileğini şöyle arz eder: “Benim dünyada Hak Teala’nın adını anmaktan başka arzum yoktur. Bin bir ismi olduğunu işittim. Yüz bir tanesini biliyorum. Dokuz yüz ismi şerifini de bilmek istiyorum.” Bunun üzerine Cenab-ı Hak da bülbülün dileğini yerine getirir. Şimdi her yerde şakıyan bülbüller Allah’ın bin bir ismini söylemektedir. Nemrud’un ateşi İbrahim (as)’a gülistan olunca, bülbül gelip bir gül ağacında nağmeye başladı. O zamandan beri de gül ağacına muhabbet eder oldu.